ευστελέχης

εὐστελέχης, -ες (Α)

(για φυτό) με ωραίο στέλεχος, με ωραίο βλαστό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -στελεχης (< στέλεχος), πρβλ. μονο-στελέχης, πολυ-στελέχης].